Όταν ο καιρός άρχισε να ζεσταίνει, ήταν σαν να ψήνεις «ψωμί Τραπεζούντας» (1) στο κεφάλι κάποιου. Τα κεφάλια των ανθρώπων ήταν σαν το φολιδωτό φτυάρι του φούρνου, οι μασχάλες τους ήταν ιδρωμένες, ήταν παντού βρεγμένοι σαν να ήταν στη σαούνα, και έμοιαζαν με θνητούς που τους είχαν πετάξει έξω από την Κόλαση όταν τους κοίταζες. Λοιπόν... Όταν ο καιρός ήταν πολύ ζεστός και όταν το καλοκαίρι άλλαζε τις παραμέτρους του, οι άνθρωποι με πρωτόγονο τρόπο προσπαθούσαν να εξηγήσουν αυτή την έντονη ζέστη.
